Mad Soldiers (Deliler) in the Ottoman Empire

Kamel Tayeh, Nada

doi:10.37653/juah.2023.178166

	Mad Soldiers (Deliler) in the Ottoman Empire
Journal of University of Anbar for Humanities
Article 5, Volume 2023, Issue 1, March 2023, Pages 69-96 PDF (692.05 K)
Document Type: Research Paper
DOI: 10.37653/juah.2023.178166
Author
Nada Kamel Tayeh
Al Mustanseriya University- College of Basic Education
Abstract
As we shed the light on the Deliler in the ottoman empire, Towards the end of the century, it is thought to have been formed in Rumelia. The madmen were the scary-looking warrior soldiers with the clothes they wore, the weapons they used, and the military maneuvers. From today, these were a popular military unit for maneuvering warriors. They were popular in the Ottoman Empire as a military figure with their unique clothes and their weapon of choice. They were ruthless and a successful group of soldiers. They have completed their duty as guards for governors until the seventeenth century. The Deliler started to make an appearance as bandits when they were fired from their jobs by the governors. after a while, firearms became popular, and This event slowly decreased the popularity of Deliler Ocağı because they were used to fighting with swords, axes, maces, pommels but not with firearms. There was another corps constituted after Deliler Ocağı. They were called the same as the Deliler Ocağı which also made them similar to the Deliler Ocağı. However, their clothes, weapons and functions are much different from the original Deliler Ocağı. They were regularly paid by governors. Their service pay in the Ottoman Empire is called as ulufe or "Feed". As a result of this, we could sort the Deliler soliders to two periodical categories, first deliler and secondary deliler who came in the later years of the Ottoman empire's history. However, in the Ottoman Empire archives the secondary deliler are much widely common. This study clearly solves the confusion about Deliler Ocağı by indicating that there were two different Deliler Ocağı in the Ottoman Empire.
Keywords
Deliler; Lunatics; Ottoman Empire; Habsburgs; Sultan

References
Reference Osmanlılar Albümü, haz.Sebahaddin Doras ve Şerafeddin Kocaman, neşre haz.Abdülkadir Dedeoğlu, Osmanlı Yay., İstanbul, s.87. Osmanlılar Albümü, haz.Sebahaddin Doras ve Şerafeddin Kocaman, neşre haz.Abdülkadir Dedeoğlu, Osmanlı Yay., İstanbul, s.11. Abdülkadir Özcan, “Deli”, DİA., c.9, İstanbul 1994, s.132. Özen Tok, “Osmanlı Askeri Teşkilâtı”, Osmanlı Teşkilat Tarihi El Kitabı, 4.bs., ed.Tufan Gündüz, Grafiker Yay., Ankara 2016, s.173. Jan Schmidt, “The Adventures of an Ottoman Horseman: The Autobiography of Kabudlı Vasfi Efendi 1800-1825”, The Joys of Philology Studies in Ottoman Literature, History and Orientalism (1500-1923), Analecta Isısıana LX Volume I, Poetry, Historiography, Biography and Autobiography, The Isis Press Istanbul, s.165. İ. H. Uzunçarşılı, “Deli”, İslâm Ansiklopedisi, c.3, MEB Yay., İstanbul 1978, s.516. Peçevî Tarihi, c.1, s.254 Güneş, “Tarih, Tarihçi ve Meşruiyet”, OTAM., c.17, Ankara 2005, s.32. David, Osmanlı Orduları ve Savaş, s.369. Alkan, Yunus Emre’nin İzinde Bir Sûfî Said Emre, Grafiker Yay., Ankara 2015, s.101. Ahmed Rasim, Osmanlı Tarihi Seçmeler, haz.İsmet Parmaksızoğlu, MEB Yay., İstanbul 1994, s.29. İsmail Parlatır, Osmanlı Türkçesi Sözlüğü, Yargı Yay., Ankara 2015, s.258. İsmail Parlatır, Osmanlı Türkçesi Sözlüğü, Yargı Yay., Ankara 2015, s.745. Solakzâde Mehmed Hemdemi Çelebi, Solakzâde Tarihi, sad.Vahid Çubuk, haz.H.Halit Atlı, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş. Yay., İstanbul 2016, s.225. Kırzıoğlu, Osmanlılar’ın Kafkas Elleri’ni Fethi, s.345,346. Mustafa Cezar, Mufassal Osmanlı Tarihi, c.1, TTK Yay., s.331. İsmail Parlatır, Osmanlı Türkçesi Sözlüğü, Yargı Yay., Ankara 2015, s.745. Solakzâde Mehmed Hemdemi Çelebi, Solakzâde Tarihi, sad.Vahid Çubuk, haz.H.Halit Atlı, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş. Yay., İstanbul 2016, s.225. Neşri Tarihi, c.II, s.668-669. ve Ahsenü’t-Tevarih, s.281 Bağcı, Çağman, Renda ve Tanındı, Osmanlı Resim Sanatı, s.214,215. Neşri Tarihi, c.II, s.668-669. ve Ahsenü’t-Tevarih, s.668. -Neşri Tarihi, c.II, s.670-672. ve Ahsenü’t-Tevarih, s.675. Abdullah Turhal, Osmanlı’nın Muhteşem Süvarileri Deliler, Doğan Kitap, İstanbul 2018, s.47. Özlem Kumrular, “İmparatorluğun “Uçbeyi” I.Ferdinand’ın Kanuniyle İlk Yılları”, Muhteşem Süleyman, ed.Özlem Kumrular, İstanbul 2007, s.133 Süleymannâme, varak 212a, s.132,133 Süleymannâme, varak 219b, s.134,135,136. Süleymannâme, varak 592a, s.226,227. Solakzâde Mehmed Hemdemi Çelebi, Solakzâde Tarihi, sad.Vahid Çubuk, haz.H.Halit Atlı, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş. Yay., İstanbul 2016, s.577. -Solakzâde Mehmed Hemdemi Çelebi, Solakzâde Tarihi, sad.Vahid Çubuk, haz.H.Halit Atlı, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş. Yay., İstanbul 2016, s.580. - Peçevî İbrahim Efendi, Peçevî Tarihi, c.I, haz.Bekir Sıtkı Baysal, Kültür Bakanlığı Yay., Ankara 1981, s.124. -Kırzıoğlu, Osmanlılar’ın Kafkas Elleri’ni Fethi, s.345,346. -Peçevî İbrahim Efendi, Peçevî Tarihi, c.I, haz.Bekir Sıtkı Baysal, Kültür Bakanlığı Yay., Ankara 1981, s.126. - Solakzâde Tarihi, s.580-582. -Solakzâde Tarihi, s.592-594. - İsmail Hâmi Danişmend, İzahlı Osmanlı Tarihi Kronolojisi, c.3, Türkiye Yay., İstanbul 1972, s.171. -Banu Mahir, Osmanlı Minyatür Sanatı, Kabalcı Yay., İstanbul 2005, resim 61. - Emecen, “Haçova Meydan Savaşı”, DİA. c.14, İstanbul 1996, s.546-547. - Emecen, “Haçova Meydan Savaşı”, DİA. c.14, İstanbul 1996, s.546-547. - Emecen, “Haçova Meydan Savaşı. S.550. -David, “Kanije”, DİA., c.24, İstanbul 2001, s.307. - Mahmut Ak, “Tiryâkî Hasan Paşa”, DİA., c.41, İstanbul 2012, s.205-206. - Tiryaki Hasan Paşa’nın Gazaları ve Kanije Savunması, s.143, 177, 185. - Kanije Savunması ve Tiryaki Hasan Paşa, haz.Genelkurmay Askerî Tarih ve Stratejik Etüd Başkanlığı, Ankara 1986, s.17. - Peçevi Tarihi, c.2, s.224-226. - Kırzıoğlu, Osmanlılar’ın Kafkas Elleri’ni Fethi, s.345,346. - Solakzâde Tarihi, s.673. -Solakzâde Tarihi, s.834. - Turhal, Deliler, s.49. - Turhal, Deliler, s.52. - Özcan, “Deli”, s.132 - Bağcı, Çağman, Renda ve Tanındı, Osmanlı Resim Sanatı, s.214,215. - Dariusz Kolodziejczyk, “Hotin”, DİA., c.18, İstanbul 1998, s.253-254. - Şimşirgil, Uyvar’ın Türkler Tarafından Fethi ve İdâresi (1663-1685), Basılmamış Doktora Tezi, İstanbul 1997, s.66. - Özcan, “Deli”, s.133. - Kolçak, “Saint Gotthard Muharebesi”, DİA., c.EK-2, İstanbul 2016, s.453-455. - Kafadar, “Ben ve Başkaları”, Kim Var İmiş Biz Burada Yoğ İken Dört Osmanlı: Yeniçeri, Tüccar, Derviş ve Hatun, Metis Yay., İstanbul 2017, s.65. - Özcan, “Köprülüzâde Fâzıl Ahmed Paşa”, DİA., c.26, Ankara 2002, s.261. - Kolçak, “Saint Gotthard Muharebesi”, DİA., c.EK-2, İstanbul 2016, s.445. - Kolçak, “Saint Gotthard Muharebesi”, DİA., c.EK-2, İstanbul 2016, s.459. - Mehmet İnbaşı, “Bucaş Antlaşması”, DİA., c.EK-1, İstanbul 2016, s.213. - Özcan, “Mehmed IV”, DİA., c.28, Ankara 2003, s.416. - İdris Bostan, “Navarin”, DİA., c.32, İstanbul 2006, s.442,443. - Turhal, Deliler, s.50. - Turhal, Deliler, s.51. - Nâîma Tarihi, c.3, s.1296. - Nâîma Tarihi, c.3, s.1299. - Mehmed Esad Efendi, Vakanüvis Es’ad Efendi Tarihi, , (Bâhir Efendi’nin Zeyl ve İlâveleriyle 1237-1241/ 1821-1826), haz.Ziya Yılmazer, s.201. - Naima Tarihi, haz.Zuhuri Danışman, c.3, s.1110. - Uyar ve Erickson, Osmanlı Askeri Tarihi, s.109. - Geza David, “Osmanlı Orduları ve Savaş 1453-1603”, Türkiye Tarihi 1453-1603, c.2, ed.Suraiya Faroqhi, Kate Fleet, çev.Bülent Üçpunar, Kitap Yay., s.369. - Nicolae Jorga, Osmanlı İmparatorluğu Tarihi, çev.Nilüfer Epçeli, çev.kontrol.Kemal Beydilli, yay.haz.Erhan Afyoncu, 2.Kitap, 7.Bölüm, Yeditepe Yay., İstanbul 2005, s.1735.
Statistics Article View: 50 PDF Download: 129